این توصیف زمانی کامل‌تر می‌شود که بدانیم تنها یک چهارم شهرستان‌های کشورمان در وضعیت‌های نارنجی، زرد و آبی قرار دارند، به این صورت که ۸۴ شهرستان در وضعیت نارنجی هستند (شمار شهرستان‌های نارنجی تا ساعاتی پیش، ۱۱۰ شهرستان بود) و ۲۸ شهرستان در وضعیت زرد قرار دارند (شمار شهرستان‌های زرد تا دیروز، ۵۳ شهرستان بود)، در حالی که مدت هاست هیچ شهری در ایران در وضعیت آبی قرار ندارد!
نیم نگاهی به نقشه رنگ بندی اخیر کرونایی ایران نشان می‌دهد که تقریبا ویروس کرونا و بیماری ناشی از آن همه نقاط کشورمان را به شکل هولناکی در بر گرفته و معدود مناطقی در وضعیت بحرانی قرار ندارد که برخی از آنها، از جمله شهرستان‌های واقع در جنوب شرقی کشورمان، به تازگی از بحران وسیع خلاصی یافته اند؛ نوعی از رهایی که نسبی است و همراه با خطر.
نکته قابل تامل در وضعیت فعلی کشورمان که می‌توان «فوق بحرانی» خواندش، قرار گرفتن همه شهرستان‌های بسیاری از استان‌های کشورمان در وضعیت قرمز است که ناگفته پیداست چه فشار سنگینی متوجه نظام بهداشت و درمان در این استان‌ها کرده و تا چه اندازه وضعیت را شکننده کرده است. وضعیتی که چه بسا اگر تعطیلی ۶ روزه اخیر در استان‌های تهران و البرز اعمال نشده بود، تا این اندازه وخیم نمی‌شد!